သို. …..ခ်စ္သူ

အေၾကာင္းညီညြတ္လို ့ ေဘာင္းဘီခၽြတ္ျပီး စာေရးလိုက္ပါတယ္…

အခု ကိုယ္ပို ့လိုက္တဲ့ စာကေလးကို ရရင္ အေမႊးႏႈတ္ျပီး ေက်ာ္စားလိုက္ပါေနာ္္…

မင္း ကို ကိုယ္ခ်စ္ခ်င္ေပမယ့္ အုန္းျခစ္ကမရွိဘူး…….

မင္း နဲ.ကိုယ္ေပါင္းခ်င္ေပမယ့္ ေကာက္ညင္းဆန္က ေစ်းၾကီးတာ မင္းအသိေပါ့…

မင္း ကို ကိုယ္ႏွစ္သက္ေပမယ့္ မင္းေရငုပ္ကၽြမ္းေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ဘူးေပါ့…

အခ်စ္ ရယ္…

ကိုယ္ တစ္ေယာက္ ထဲ ေလ်ွာက္လွမ္း ခဲ့တဲ့ အ၀တ္ေတြ ခုဆိုေျခာက္ေလာက္ေရာေပါ့…

မင္းအခ်စ္ကိုသာမရရင္ ကိုယ္ေလ..

မထူးေတာ့တဲ့ ဘ၀မွာ..

ေျမာင္းတူးျပီး ေျပာင္းဖူးပဲ စိုက္စားေတာ့မယ္ကြာ…

ကိုယ္ ဒီလို အရဲစြန့္ျပီး စာေရးတာကို စိတ္ မဆိုးနဲ.ေနာ္…

ငပိ စားျပီး အသိတရား မရွိဘူးလို ့ေတာ့ မေျပာလိုက္ပါနဲ.ကြာ…

ေဂၚဖီ စားျပီး ေတာ္ကီပြားတာလဲ မဟုတ္ပါဘူး…

ရုပ္တည္နဲ. မုန္.တီထိုင္ေသာက္ေနတယ္လဲ မထင္လိုက္ပါနဲ့…

အရွက္မရွိ သရက္ေစ့ လဲ မဟုတ္ပါဘူး …

ကိုယ္ဟာ…

ရုပ္ကလာပ္ က စုတ္ျပတ္..

ရူပါက ခ်ဴခ်ာ..

ေသာက္ရုပ္ က ေျမာက္စုတ္..

ပံုစံ က ဒံုပ်ံ ေနေပမယ္.

အသည္းႏွလံုးကေတာ. သိပ္ခ်စ္တတ္ပါတယ္…

ကိုယ့္ရဲ႕စာကို မင္းမိဘေတြ ေတြ ့သြားလို႔ ေတာ္ေတာ္ဆူေနလား ?

ဆူရင္ မီးဖို ေပၚကခ်ျပီး လက္ဘက္ေျခာက္ခတ္လိုက္ေနာ္…

မင္းေလး… ကိုယ့္ဆီ စာျပန္ပါဦးေနာ္…

မင္းဆီက ျပန္လာမယ့္ စာကေလးေတြကို..

ကိုယ္… ေလေသနတ္ နဲ. အသင့္ေဆာင့္ေန မယ္.. အဲေလ မွားလို႔ အသင့္ေစာင့္ေနမယ္…

Posted in Funny, Short story